JANA .........09.06.1996 - 22.12.2002

Jana's verhaal..... waar alles mee begon.....

Hier kun je lezen over Jana, ons dierbaar colliemeisje die helaas veel te vroeg op 22-12-02 van ons is heen gegaan na een zeer zware operatie. De dierenarts heeft er alles gedaan om haar te redden en heeft een verroest stuk ijzerdraad van 8 cm lengte uit haar darmen verwijdert. Helaas was de draad al bijna het hele darmtraject gepasseerd en ook na verwijdering van een stuk darm en het verblijf van Jana in de dierenkliniek aan het infuus mocht niet baten.
Wij zullen haar vreselijk missen. Jana is bij ons gekomen als een hond die totaal geen grenzen kende en geen remmen meer had. Ze leefde in een open ren met een smerig houten hok achter in de tuin ver weg van het woonhuis,toen wij haar gingen halen. In eerste instantie zouden wij haar als pleeghond voor een andere organisatie bij ons opnemen. Het ging goed met onze colliereu Tom, dus werd na 1 dag besloten Jana voor altijd bij ons te houden.
Ze was geen gewone collie maar soms een echte dame en dan weer een onvoorstelbaar 'kreng'. Na veel speurwerk en nog meer 'observatie' van Jana kwamen wij er achter, dat het aan haar opvoeding lag ,hierdoor was ze vaak moeilijk in te schatten. Zij was op een agressieve manier getraind mensen te stellen c.q. aan te vallen vooral mannen en buitenlanders. Kinderen hadden van haar niets te vrezen, andere honden ook niet, mits zij haar autoriteit respecteerden. We zijn heel erg van haar gaan houden en hebben ook alles geprobeerd om haar een waardig bestaan te geven en haar terug te brengen naar een tijd van gevoel van waardering gecombineerd met heel veel liefde. Het was geen gemakkelijke tijd voor haar en voor ons,voor haar was het een strijd met zichzelf. Ze was opgevoed als een soort combathond van de rode baretten, daarom was voor haar in het begin dan ook heel erg moeilijk om te aanvaarden dat er van haar gehouden werd . Zo vaak hebben wij moeten constateren, dat zij geen weg wist met haar positieve emoties, omdat die eruit waren getraind. Heel langzaam heeft zij haar overdreven beschermingsdrift weten af te bouwen. Met heel veel doorzettingsvermogen hebben we haar met liefde en gevoel laten merken, dat er ook mensen zijn die om een hond geven zoals hij is. Tevens begon
zij ons te begrijpen dat er ook een ander leven dan het kennelleven was, bij ons leefde zij gewoon in huis en heeft zij heel langzaam haar oude kennel kunnen vergeten.
Het bleek voor haar nog weleens heel moeilijk te zijn hoe met bezoek om te gaan. Zij was namelijk van mening dat specifiek mannen vroegtijdig Pasen moesten hebben :-),iedereen die bij ons thuis is geweest en Jana persoonlijk kende, weet dan ook hoe ze was en had daar geen problemen mee. Jana veranderde na 2 jaar eindelijk in een hond die niet meer weg liep omdat ze geknuffeld werd. Wij zullen het missen dat Jana haar Rudy (een pluchhert dat zij aanbeden heeft) brengt om te spelen. Wij waren zo blij en dankbaar dat ze weer speels werd en speelde met de andere honden die tot haar roedel behoorden. Zij was de roedelleider van ons quartet en heeft de discipline er goed in weten te houden.
Wij en onze andere 3 collies hebben dan ook vreselijk veel verdriet met het verlies van onze schat.Tom zal haar missen op de paardewei waar ze vaak rende als een jong veulen. Connor- haar lieveling zal haar ook missen, zij waren 4 poten op 1 buik, Purdy- onze lady, zal Jana missen als we met de bal speelden, want Jana zorgde er voor dat Purdy niet altijd voluit kon rennen zodat Connor eerder bij de bal was.
Wij vinden dat Jana na 2,5 jaar bij ons geweest te zijn, veel en veel te vroeg van ons is heen gegaan. Wij weten dat zij naar de regenboogbrug is gegaan en dat ze daar terug kijkt op het leven dat wij haar gegeven hebben. En dat zij tevreden is te weten dat er mensen en dieren zijn geweest die haar een gevoel van liefde en genegenheid hebben gegeven. Zij mist ons en wij missen haar - nog steeds.

Jana, lieve schat - weet dat je te vroeg bent heen gegaan, wij zullen je nooit vergeten !!!
Jana - bedankt voor wat je voor ons betekende en nog steeds betekent.
Jana - bedankt voor jouw liefde, die je ons op jouw manier hebt gegeven.
Jana - bedankt, woorden schieten te kort door jouw verlies.
Jana - wij hopen dan ook met ons allen dat je een fijne tijd bij ons hebt mogen doorbrengen.

Heel veel liefs van Frans, Teya, Tom, Connor en Purdy.

Cadeautjes van Jana's vrienden

<----Voor Jana van Annet
Dankjewel meid :-)

Jana - geschildert vanaf een foto door Marly ---->
Bedankt Marly, ook dit betekent heel veel voor ons.
De Regenboogbrug

Aan deze kant van de hemel is een plaats die regenboogbrug heet.
Wanneer een geliefd huisdier overlijdt gaat het naar de regenboogbrug.
Er zijn weiden en heuvels voor onze speciale vrienden, zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Er is een overvloed aan eten, drinken en zonneschijn en onze vrienden zijn er gelukkig.
Dieren die ziek en oud waren worden weer gezond en sterk, dieren die gewond of verminkt waren worden heel gemaakt,
zoals wij ze ons herinneren in onze dromen van dagen die voorbij zijn.
De dieren zijn blij en tevreden; er is maar een ding wat ze missen;
die speciale persoon waar ze zo aan gehecht waren en die ze achter moesten laten.
Ze spelen en rennen samen, maar de dag komt dat er één plotseling stopt en in de verte staart.
De heldere ogen oplettend, het lijf trilt van verwachting. Ineens rent het van de groep weg, vliegt over het gras,
haar benen dragen sneller en sneller. Ze heeft jou gezien en wanneer jij en je speciale vriend eindelijk weer samen zijn,
omhelzen jullie elkaar in een vreugdevolle hereniging, nu verlaten jullie elkaar nooit meer.
De blijde kussen regenen over je gezicht, je handen strelen dat geliefde hoofd en eens
te meer kijk je in de ogen van je lieveling, die je zo lang hebt moeten missen, maar nooit bent vergeten.

En dan gaan jullie samen over de regenboogbrug.




LISA ........??.??.1994 - 01.03.2004

Met groot verdriet in ons hart willen wij jullie laten weten, dat wij onze zonneschijn maandagmorgen 01.03.2004 om een paar minuten over acht voor altijd moesten laten gaan. Na een korte zware ziekte had haar lijfje geen kracht meer om te vechten en bleef haar hartje gewoon stil staan. Lisa is eind oktober 2003 bij ons gekomen via een asiel, waar zij als zwerfster is binnengebracht, en wij zijn Didier erg dankbaar dat hij ons toen heeft gebeld. Anders waren wij 4 zeer fijne maanden met een intens lieve hond misgelopen, die ons alleen maar vreugde en liefde heeft gegeven. Wij zullen nooit begrijpen hoe deze schat in een asiel terecht kon komen, zij was echt alleen maar lief en onze andere collies waren gek op haar. Zij is in onze armen overleden en bij ons in huis op haar vertrouwde plek. Lisa was een hond uit duizenden en wij zullen haar altijd in ons hart dragen. Zo spijtig, dat zij maar 4 maanden bij ons mocht zijn.
Liefste Lisa, wat zullen wij jou verschrikkelijk missen.
Heel veel liefs van jouw baasjes en Tom, Connor en Purdy.

Gedicht van de regenboogbrug voor onze Lisa
Gisteren toverde ik een trapje van hier tot aan de regenboogbrug
dan kan elk dier om middernacht nog even naar het baasje terug.
Kijk dan lieverd kijk dan toch mee!
Daar komt tussen al die diertjes ook jouw lieverd naar benee.
Zie je haar komen? Wat rent ze hard!
Ze weet dat jij wacht met liefde in je hart.
Ze springt in je armen jij kust haar, zij likt terug.
En laat jou met die “kus” weten ik mis je daar bij de regenboogbrug

Onlangs kregen wij een heel mooi en emotioneel cadeautje van Dana en Elien - ontzettend bedankt, meiden !
'Wij zijn Dana en Elien en wij hebben voor Lisa een gedicht geschreven. We hebben haar nog vastgehouden!'

Afscheid
Lisa, we hebben zoveel mooie momenten gehad,
we weten nog toen je in dat donkere hokje zat.
Bedankt om haar nog een prachtig leven te geven,
Anders had ze altijd van angst blijven beven.
Nu ben je in het hondenparadijs,
Hopelijk had je geen pijn op je lange reis.
Uit het zicht, maar niet uit het hart verdwenen,
wat moest iedereen voor je wenen.
Het heeft maar even mogen duren,
je was verlegen, maar toch kwam je even gluren.
Gelukkig vond je een gouden mandje,
met veel andere honden aan je kantje.
Een hele tijd na je vertrek, schrijven we dit gedicht
en terugkijken op onze momenten was helemaal te gek.

PURDY ........07.04.1997 - 24.08.2006

Weer hebben wij een groot verlies te betreuren - op 24.08.2006 moesten wij totaal onverwachts afscheid nemen van onze kleine grijze muis Purdy. Frans ging zoals elke dag met de honden in de bus naar het park en Purdy deed hetzelfde als elke dag - haar behoefte met de bal in d'r bekkie en daarna rollen in het gras. Alleen stond zij deze keer niet meer op, zij stierf binnen enkele minuten aan een longbloeding.
Onze Purdy - onze kleine meid en een ongelovelijk gevoelig hondje - met een ziel die zichtbaar was in haar ogen.

Hallo allemaal ...
Ik zit hier achter de pc met pijn in mijn hart.
Purdy, het meisje of is zij een dame - zij was beide en is er nu niet meer.
Ik weet nog hoe ze bij ons kwam. Teya zei op een dag : "Frans, je kent Purdy toch wel"?
Nou kijk, het vrouwtje van Purdy is misschien erg ziek. En dan kan ze niet meer naar de wei komen met haar.
Of wij haar dan wilden opnemen in ons roedel, vroeg haar vrouwtje. Ja, hoor dat kan wel - het zou toch nog wel even duren voor het zover was.
Nou mooi niet - het vrouwtje kreeg de uitslag van de arts en de woensdag daarop was ze er al .
Purdy had met haar 4 jaar al 4 adressen gehad en wij waren het 5de …..
Ja, dat is even iets anders - van 3 naar 4 honden. Maar dat mag de pret niet drukken - Purdy was er en bleef.
Nou, ik heb het geweten en weet het nog steeds, deze dame was altijd nadrukkelijk aanwezig maar vreemd genoeg deed ze dat zonder geluid. Connor was haar grote vriend en samen met de bal spelen haar lust en haar leven.
Jana heeft haar geleerd er te zijn zonder dominant te zijn.
Purdy was een dame op en top - vandaag naar de kapper (Mark trimde haar dan zo leuk dat ze er heel chique uit zag)
en even na 5 uur in het park heerlijk, lekker in het vuile water van de poel - zo dat ben ik.
Purdy was wat je wenst een hond uit de 100000000000000 - vroeger was het 1000.
Purdy was zoals ze was - wandelen in het park was haar lust en haar leven.
Op een gegeven moment werd de VW Caddy ingeruild, nou ja, ingeruild - er was iemand die de Caddy leende zonder het van te voren even af te spreken en terug brengen deed hij hem ook niet.
Toen moest er een nieuw transportmiddel komen, het werd een VWbus en ruim moest hij zijn zodat Purdy als een koningin kon liggen. Effe kijken, hoe moet ik het omschrijven wat zij deed in die bus - blaffen of janken, het zat ertussenin als we naar het park gingen.
 Zij stookte wel het hele stel op zodat iedereen wist daar komt Frans met de collies aan : Ze had het voor elkaar, mijn kleine meid, iedereen vond haar op de en of andere manier lief. Zij wist wel hoe ze iemand moest inpalmen.
Wat zij regelde regelde zij met de zachte gggggg. Elke hond heeft wel iets - van elke hond kun je wel wat vertellen. Purdy is zo iemand als Lisa en Jana, of anders gezegd ; breek me de bek niet open - heb je even 1 minuut of een hele dag ?



Omdat Purdy zo verschrikkelijk gek was op de zee, hebben wij het bovenstaande op een achtergrond van de zee laten drukken. Haar dit jaar niet bij ons te mogen hebben tijdens onze vakantie aan zee zal een immens gemis zijn.
Meisje, wij wensen jou een prachtig strand en een zee waar je heerlijk kunt spelen - en dat alles aan de andere kant
van de regenboogbrug. Wij hebben je lief, kleine schat !
Frans, Teya - Tom. Connor, Jenny, Romy en Breeze + Frank, Belinda en Romy B.

Gedicht van Frank en Belinda over onze kleine meid:

Lieve Purdy
Met een foto voor me bedenk ik wat ik moet schrijven.
Waarom jij niet in ons midden kon blijven.
Die paar keren dat wij allen samen mochten zijn.
Wandelen en spelen dat was pas fijn
Nog vers in onze gedachten hoe je de bal uit de lucht ving.
Trots en blaffend laten zien,hoe goed je dat nog afging
Hoe je achter het raam naar buiten ging kijken.
Deed ons hart smelten en verrijken.
In onze Romy zien we ook jou.
Een lieve hond,en vooral trouw.
-We zullen je missen-

EASY ..... 20.02.2004 - 21.04.2013

En weer hebben wij een geliefd dier en huisgenoot verloren, onze Easy, die in 2006 bij ons kwam en vlak daarop zijn derde verjaardag bij ons vierde. Hij kwam samen met Baya, een bijna blinde colliereu binnen, zij gingen samen naar Hetty in de pleeg. Al gauw bleek dat Baya zo dominant was t.o.v. Easy dat die geen leven had, en Hetty en ik besloten de honden uit elkaar te halen en Easy bij ons op te nemen. Hij was alleen maar lief, had een enorme voorhuidsontsteking die wij enkel opgelost kregen door een castratie. Toen begonnen de problemen met zijn linker voorpootje, eerst leek het op verstappen en herstelde Easy zich weer. Maar steeds vaker had hij problemen, die hijzelf negeerde maar die ik wel degelijk zag. Er zijn foto's gemaakt, steeds weer fysio door de jaren heen, maar de problemen bleven. oorzaak is volgens ons herhaalde vallen van de betonnen trappen van de flat van de vorige eigenaar. Deze was erg ziek en tijdens (agressie)aanvallen werden Baya en Easy volgens zeggen van de buren van de trappen gegooid en getrapt. Dat kan niet goed zijn voor de gewrichtjes van een (jonge) hond. Easy heeft zijn leven genoten, is door mij in alle watten gelegd en was het zonnetje in huis en mijn persoonlijke zonnestraal die mij altijd liet glimlachen als ik naar hem keek. In moeilijke tijden was hij een maatje voor mij en wat voor een. Hij was graag bij mij en heeft nog bijna 2 jaar kunnen genieten van de braces die hem veel steun hebben gegeven aan de pootjes. Een brace heeft hij gekregen van stichting Dierenlot, waarvoor onze hartelijke dank en de andere hebben we kunnen kopen door de opbrengst van een 50% actie van de samenwerkende dierenclubs Wij zijn enorm gesteund door de donateurs.
Toen hij ook aan de achterpootjes artrose kreeg werd het leven zwaar voor hem, met fysio en pijnstillers heb ik nog levenskwaliteit kunnen waarborgen, maar het was niet wat Easy was gewend. Afgelopen zondag 21.04.2013 is mijn lieve schat er stiekem tussenuit gepiept, hij vond het welletjes. Ik mis hem enorm, zijn aan-hankelijkheid, zijn liefde, zijn vrolijkheid, zijn heerlijk 'easy' zijn, go with the flow en zijn geheel eigen manier om van het leven te genieten. Even aanwippen bij de buren 3 deuren verder weg, lekker op de bank met Luca een dutje en pas uren later weer naar huis komen ;-). Easy had heel veel vrienden, maar hij was 'mijn' beste vriend en heel speciaal voor mij. Wij zien elkaar weer terug bij de regenboogbrug als mijn tijd is gekomen. Heb een fijne tijd in regenboogbrugland en tot ziens, mijn lieve schat. xxx Teya




HOME