ANTON - CAIRN TERRIER - REU - GEBOREN 02.12.2005

Y GEADOPTEERD Y

Dag lieve mensen


Mijn naam is ANTON en ik ben een gecastreerde reu van 7,5 jaar. Ik ben bij Collie in Nood gekomen omdat ik in het asiel (waar ik toen verbleef) aangevallen werd door mijn 'maatje' die samen met mij is afgestaan. Mijn vrouwtje moest verhuizen naar een bejaardenoord waar wij niet mee mochten. Waarom mijn vriendje mij aanviel, weet geen mens en ik ook niet, maar ik was zwaar gewond. Elke en Teya kwamen in het asiel aan toen het net was gebeurd, overal lag bloed en ik kreeg de eerste hulp van de dierenarts die net aanwezig was - wat een mazzel! Elke en Teya kwamen eigenlijk voor een Sheltiemix maar die had net die dag nieuwe baasjes gevonden en had ons niet meer nodig. Het asiel vroeg ons of wij Anton dan mee wilden nemen i.v.m. de zorg die hij moest hebben. Hij was meer dood dan levend, dan zeg je dus echt niet NEE. Wij hebben hem mee genomen, samen met Miss Daisie die al een tijdje in het asiel zat zonder dat iemand haar een kans gaf. We hebben peentjes gezweten onderweg, want Anton zakte steeds weer weg en we waren bang dat hij het niet zou halen. Maar hij heeft het gered en Teya heeft veel over Terriërs geleerd, hihi. Heel anders dan Collies en Shelties maar niet minder lief, wel behoorlijk eigenwijs, zelfstandig en o zo goed er in om de baasjes naar mijn hand te zetten. Maar wel op een lieve wijze, de Terriërwijze namelijk en de liefhebber weet waar ik over praat. Ik ben charmant, knotter wel de hele dag, maar als je mij beter kent weet je precies waarom ik knotter. Ik mopperknotter, knotter van genot, heb een waarschuwknotter, een ochtendhumeurknotter en een avond-humeurknotter. En ik heb me toch een paar grote bruine ogen in mijn gehavend koppie met een stel lange wimpers waar een vrouw jaloers op is. Naar de kapper ben ik ook geweest, ben nu echt een stuk, hoor.

Maar laten we het hebben over wat ik te bieden heb en wat ik verwacht van mijn toekomstige baasjes:
Ik ben een lieve en trouwe viervoeter die na gewenning los met je meeloopt, die ook best goed luistert als ik niets anders te doen heb op dat moment. Alleen blijven kan ik ook maar niet te lang, leuk samen met een vrouwtje, dat lijkt me wel wat. Niet met een reu, dan heb ik het gevoel mij waar te moeten maken en knotter meer dan nodig. Soms wil ik mijn baasje ook beschermen buiten en reageer een beetje over naar andere honden, hang dan de macho uit en doe stoer (blaffen en nepdreigen). Maar dat is maar even... ik ben goed te corrigeren.
Als ik je lief vind, krijg je kusjes van mij - Teya smelt als ik haar een kusje geef. Ik ben gek op mensen en een hele rustige bedgenoot, mij hoor je niet, hoor. Moeilijk over eten doe ik ook niet, eet zelf appeltjes.
Bij kinderen wil ik liever niet wonen, dat is mij te druk, maar bij al iets oudere mensen die uit de jonge (klein)kinderen zijn of zonder (klein)kinderen, kan ik mij een leven goed voorstellen. Mijn contact met katten is helaas niet bekend. Ik zal wel het e.e.a. vergeten zijn hier te vertellen, maar dat komt er wel uit aan de telefoon of tijdens de kennismaking :-).

Denk je dat Anton bij jou/jullie gelukkig zou kunnen worden, reageer dan bij ons:

Stichting Collie & Co in Nood
Tel. 045 527 06 64 (Teya/Elke)
E-mail: info@collie-in-nood.com

Anton wordt met een adoptiecontract en tegen een vergoeding geplaatst. Wij waarderen het zeer als je bereid bent vooraf een vragenlijst over je leef/werk/thuissituatie voor ons in te vullen i.v.m. een vlot verloop van de adoptie-procedure. De vragenlijst kun je via email bij ons opvragen.
Raadpleeg a.u.b. voor onze adoptieprocedure de pagina 'Doelstelling' - links in het menu
Op verzoek sturen wij je graag ons adoptiecontract ter inzage toe.


Anton, Cairn Terrier zoekt een baasje
Zo kwam Anton bij ons binnen, vreselijk toegetakeld door zijn 'vriendje' die op dezelfde dag een thuis vond...

Anton - mooie zijaanzicht :-) - nog met zijn oude kapsel
Cairn Terrier-baasje gezocht
Anton en zijn Killerfish, helaas is hij hem verloren op de hei en iemand anders heeft hem meegenomen.

Lekker ding, he?

Anton met zijn nieuwe kapsel - wat een stuk, he?

Even uitblazen in de schaduw met Molly...
Nou, lieve toekomstige baasjes-als jullie denken van mij 'de knotterpot' te kunnen houden en mij niet meer helemaal te heropmoetenvoeden, zie ik jullie reacties erg graag tegemoet.